بستر طیور به دلیل دارا بودن پروتئین خام، مواد معدنی و انرژی بالا به‌عنوان منبعی برای تغذیه گاو، گوسفند و بز استفاده شده است (بارنز و همکاران، ۱۹۹۷؛ رسی و همکاران، ۱۹۹۹؛ ون ریسن و ماویمبلا، ۱۹۹۹). علاوه بر مزایای تغذیه‌ای، استفاده از بستر طیور هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهد. برای مثال، هزینه‌های خوراک برای گاوهایی که جیره‌های حاوی کود طیور دریافت کردند، در مقایسه با گاوهایی که کنجاله سویا دریافت کردند، کمتر بود (رسی و همکاران، ۱۹۹۹).
مووالا و همکاران (۱۹۹۵) گزارش کردند که جیره حاوی ۳۰ درصد بستر طیور عملکردی مشابه جیره‌های سنتی مبتنی بر کنجاله سویا برای تغذیه میش‌ها داشت. به‌طور مشابه، گیهاد (۱۹۷۶) گزارش داد که گوسفندان تغذیه‌شده با جیره‌های حاوی بستر طیور افزایش وزنی مشابه گوسفندان تغذیه‌شده با اوره-ملاس یا کنجاله سویا داشتند. همچنین، بزهایی که بستر مرغ گوشتی را به‌عنوان مکمل علوفه کم‌کیفیت دریافت کردند، افزایش وزن بیشتری نسبت به بزهایی داشتند که فقط علوفه مصرف کردند (مکشا و همکاران، ۲۰۰۴).
با این حال، اطلاعات کمی درباره استفاده از بستر طیور به‌عنوان منبع اصلی خوراک در جیره بزه‌ها وجود دارد. بنابراین، هدف این مطالعه ارزیابی اثربخشی بستر طیور به‌عنوان یک جزء خوراکی در جیره‌های بزه‌های گوشتی در شرایط خوراک‌دهی متمرکز (فیدلوت) بود.
چکیده مقاله مصرف کود مرغی در جیره بزغاله پرواری در آمریکا
در این مطالعه، ۴۸ بز گوشتی دورگه برای بررسی امکان استفاده از گلوله‌های بستر طیور به‌عنوان منبع پروتئین در جیره‌های غذایی بزهای در حال رشد استفاده شدند. بزها یکی از سه جیره با پروتئین خام ۱۹ تا ۲۱ درصد دریافت کردند که شامل ۰ درصد (گروه کنترل، CON؛ ۱۸ رأس)، ۲۰ درصد (20PL؛ ۱۲ رأس) یا ۴۰ درصد گلوله‌های بستر طیور (40PL؛ ۱۸ رأس) بود.
در آزمایش اول، ۳۸ بز (۱۳ رأس در گروه کنترل، ۱۲ رأس در گروه 20PL و ۱۳ رأس در گروه 40PL) استفاده شدند. بزها به مدت ۲۳ روز دوره سازگاری داشتند و وزن بدن و مصرف خوراک هر ۷ روز یک‌بار به مدت ۴۲ روز اندازه‌گیری شد.
در آزمایش دوم، ۱۰ بز نر که جیره کنترل یا 40PL دریافت کردند (۵ رأس برای هر جیره) در دو آزمایش متابولیکی در سنین ۹۳.۷ ± ۰.۹ روز (آزمایش ۱) و ۱۲۱.۷ ± ۰.۹ روز (آزمایش ۲) بررسی شدند. بزها در قفس‌های متابولیکی قرار گرفتند و پس از ۳ روز سازگاری، مصرف خوراک، دفع مدفوع و ادرار روزانه به مدت ۷ روز اندازه‌گیری و نمونه‌برداری شد تا قابلیت هضم جیره‌ها تعیین شود.
در آزمایش اول، میانگین افزایش وزن روزانه (ADG) (۷۹ ± ۸ گرم) و کارایی خوراک (۱۳۰ ± ۱۲ گرم به ازای هر کیلوگرم) تحت تأثیر جیره قرار نگرفت. در آزمایش دوم، در هر دو آزمایش، قابلیت هضم ماده آلی و پروتئین خام بین جیره‌ها مشابه بود (به ترتیب ۸۰ ± ۱ و ۷۰ ± ۳ درصد برای آزمایش ۱ و ۶۳ ± ۲ و ۷۵ ± ۷ درصد برای آزمایش ۲).
قابلیت هضم ماده خشک در جیره کنترل (۸۱ ± ۱ و ۸۲ ± ۱ درصد برای آزمایش‌های ۱ و ۲) به‌طور معنی‌دار (P < 0.05) بیشتر از جیره 40PL (۷۷ ± ۱ و ۷۵ ± ۱ درصد برای آزمایش‌های ۱ و ۲) بود. قابلیت هضم فیبر اسیدی (ADF) (۴۱ ± ۴ درصد برای کنترل و ۶۷ ± ۴ درصد برای 40PL) و فیبر خنثی (NDF) (۴۸ ± ۴ درصد برای کنترل و ۷۱ ± ۴ درصد برای 40PL) در آزمایش ۱ برای جیره 40PL به‌طور معنی‌دار (P < 0.01) بیشتر بود. قابلیت هضم انرژی ناخالص (GE) در آزمایش ۲ برای جیره 40PL (۸۳ ± ۰.۳ درصد) در مقایسه با کنترل (۸۲ ± ۰.۳ درصد) به‌طور معنی‌دار (P < 0.05) بیشتر بود.
گلوله‌های بستر طیور می‌توانند به‌عنوان یک ماده خوراکی کوتاه‌مدت برای بزهای گوشتی به‌طور مؤثر استفاده شوند.
مواد و روش‌های آزمایش مصرف کود مرغی در بره ها
چهل و هشت بز نر و ماده دورگه بوئر (۵۰ تا ۷۵ درصد بوئر، ۲۵ تا ۵۰ درصد اسپانیایی × مایوتونیک) با میانگین سنی ۶۶.۵ ± ۰.۷ روز و وزن ۱۴.۲ ± ۰.۳ کیلوگرم در زمان از شیرگیری (روز ۲۳-) در قفس‌های ۳ × ۳ متری با کف بتنی شیاردار قرار گرفتند. بزها بر اساس نوع تولد، وزن از شیرگیری، درصد بوئر و جنسیت گروه‌بندی شدند تا یکی از سه جیره (کنترل یا دو جیره مبتنی بر بستر طیور) دریافت کنند. بزها به آب و خوراک به‌صورت آزاد دسترسی داشتند.
نتایج حاصل از آزمایش بره‌ها
در آزمایش اول، میانگین افزایش وزن روزانه (ADG) (۷۹ ± ۸ گرم) و کارایی خوراک (۱۳۰ ± ۱۲ گرم به ازای هر کیلوگرم خوراک تازه؛ ۲۵۶ ± ۲۱ گرم به ازای هر کیلوگرم ماده خشک) تحت تأثیر جیره قرار نگرفت. همچنین، مصرف روزانه ماده خشک (۳۰۹ ± ۲۶ گرم)، فیبر خنثی (NDF؛ ۷۳ ± ۸ گرم)، فیبر اسیدی (ADF؛ ۳۰ ± ۵ گرم)، خاکستر (۱۵ ± ۵ گرم)، پروتئین خام (۸۱ ± ۴ گرم)، مواد مغذی قابل هضم کل (TDN؛ ۲۷۳ ± ۲۱ گرم) و ماده آلی (۲۹۴ ± ۲۲ گرم) بر اساس ماده خشک تحت تأثیر جیره قرار نگرفت.
سطوح نیتروژن اوره خون (BUN) نیز تحت تأثیر جیره قرار نگرفت و میانگین آن ۱۸.۶ ± ۰.۴۳ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر بود.
غلظت لپتین سرم تحت تأثیر جیره‌ها قرار نگرفت و میانگین آن ۶.۲ ± ۰.۲ نانوگرم بر میلی‌لیتر بود.
مبحث علمی در مورد آزمایش بره ها
پریتو و همکاران (۲۰۰۰) گزارش کردند که بزهای دریافت‌کننده جیره‌های حاوی ۲۳.۶ یا ۱۸.۳ درصد پروتئین خام (بر اساس ماده خشک) به ترتیب افزایش وزن روزانه ۱۰۰ یا ۵۴ گرم در روز طی ۶ هفته داشتند. جیره‌های این مطالعه با میانگین ۱۹.۸ درصد پروتئین خام (بر اساس ماده خشک) افزایش وزن روزانه متوسطی (۷۲ گرم در روز) داشتند که نشان‌دهنده شباهت احتمالی بین این مطالعات است.
مکشا و همکاران (۲۰۰۴) گزارش کردند که افزایش وزن روزانه بزهای نر تغذیه‌شده با یونجه کم‌کیفیت و مخلوط ۶۰ درصد بستر مرغ گوشتی و ۴۰ درصد ذرت مشابه افزایش وزن در این مطالعه بود.
نتیجه‌گیری
رشد و کارایی خوراک در بزهای گوشتی در حال رشد که جیره‌های حاوی ۰، ۲۰ یا ۴۰ درصد بستر طیور دریافت کردند، مشابه بود. قابلیت هضم کلی جیره‌ها نیز در هر دو آزمایش مشابه بود. بنابراین، جیره‌های حاوی بستر طیور که در این مطالعه آزمایش شدند، منبع مناسبی از پروتئین قابل هضم فراهم کردند و می‌توانند به‌عنوان یک ماده خوراکی کوتاه‌مدت برای جیره‌های بزهای گوشتی در شرایط فیدلوت مؤثر باشند.
The study investigated the use of poultry litter pellets as a protein source in the diets of growing meat goats. Forty-eight crossbred meat goats were fed diets containing 0% (control, CON), 20% (20PL), or 40% (40PL) poultry litter pellets, with 19–21% crude protein. In Experiment 1, 38 goats were monitored for 42 days after a 23-day adjustment period, with body weight and feed intake measured weekly. In Experiment 2, 10 male goats (5 per diet, CON or 40PL) underwent two metabolism trials to assess diet digestibility.
Results showed no significant differences in average daily gain (ADG, 79 ± 8 g) or feed efficiency (130 ± 12 g/kg) across diets in Experiment 1. In Experiment 2, organic matter and crude protein digestibility were similar between diets, but dry matter digestibility was higher for CON than 40PL. In Trial 1, fiber digestibility (ADF and NDF) was higher for 40PL, while in Trial 2, gross energy digestibility was higher for 40PL. The study concluded that poultry litter pellets can be an effective short-term feedstuff for meat goats, providing adequate digestible protein without affecting growth or feed efficiency.
جهت مشاهده کامل مقاله روی لینک زیر کلیک کنید.
