نوشته های برچسب خورده: شکمبه گوسفند

در اینجا به بررسی اثر خوراک دام پروماک بر شکمبه گوسفند از دید علمی و بررسی نتایج آزمایش های انجام شده پرداخته ایم.

خوراک دام پروماک بعنوان منبع انرژی و پروتئین می تواند در دام های پرواری تا ضریب 30 درصد از کنسانتره را در بر گیرد. با توجه به قیمت مناسب خوراک دام پروماک و اثر مثبتی که این خوراک بر رشد ، سلامت و تبدیل به گوشت بر روی دام های نشخوار کننده دارد، میتواند هزینه خوراک نهایی را به مراتب کاهش دهد. از طرفی ضریب تبدیل به گوشت عدد بالاتری است، پس در پایان دوره نیز نتیجه مطلوب تری حاصل خواهد شد.

چکیده مقاله

این پژوهش به منظور بررسی اثر منبع انرژی به همراه کود مرغی بر ارزش غذایی و بیوسنتز شکمبه، با استفاده از سه جیره حاوی انرژی و پروتئین یکسان بر روی گوسفند انجام گرفت. سه جیره غذایی بر پایه یونجه و کاه (هر یک به نسبت 26 درصد) با نسبت مساوی کود مرغی (24درصد) تنظیم شد و 24 درصد باقی مانده آن در جیره های اول، دوم و سوم به ترتیب با استفاده از بلغور ذرت، بلغور جو و ملاس چغندر تامین گردید . آزمایش بر روی 15 راس گوسفند نر مغانی با میانگین وزن زنده 62 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تمیار (جیره غذایی) و 5 تکرار صورت گرفت. طول دوره آزمایش بر روی دام ها 28 روز بود که 21 روز به عنوان دوره سازگاری و یک هفته برای جمعآوری نمونه اختصاص داده شد .

بررسی نتایج

نتایج نشان داد که استفاده ازملاس سبب بهبود قابلیت هضم ماده خشک (DM) ، پروتئین خام (CP) و دیواره سلولی منهای خاکستر ( NDFom )گردید ( 0/05 < p ) ولی قابلیت هضم ماده آلی (DOM) ، قابلیت هضم ماده آلی در ماده خشک (DOMD) و انرژی قابل متابولیسم (ME) تحت تاثیر منبع انرژی جیره قرار نگرفت.

در گوسفندان تغذیه شده با جیره حاوی ملاس ، نسبت به سایر جیرههای آزمایشی، تولید پروتئین میکروبی (MP) و ابقاء نیتروژن به طور معنیداری بهبود یافت ( 0/05 < p ). مقدار pH شکمبه در گوسفندان تغذیه شده با جیره حاوی ملاس در مقایسه با جیره حاوی ذرت یا جو به طور معنیداری کاهش یافت ( 0/05 < p ) . غلظت آمونیاک شکمبه در حیوانات تغذیه شده با جیره حاوی ملاس در مقایسه با جیره حاوی ذرت کاهش یافت ( 0/05 < p ). مصرف ملاس سبب افزایش غلظت کل اسیدهای چرب فرار شکمبه و نیز بوتیرات شد (0/05 < p ). غلظت نیتروژن اورهای خون تحت تاثیر مصرف ملاس کاهش یافت ( 0/05 < p ) اما سایر متابولیت های اندازه گیری شده در خون تحت تاثیر م نبع انرژی جیره غذایی قرار نگرفت.

نتیجه گیری نهایی

به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از ملاس چغندر به عنوان مکمل انرژی ، همراه با مصرف کود مرغی عمل آوری شده در جیره غذایی سبب بهبود سنتز پروتئین میکروبی در شکمبه، ابقاء نیتروژن و غلظت کل اسیدهای چرب فرار .شد بنا بر این با توجه به این که مصرف کود مرغی از نظر تامین منابع نیتروژن درجیره غذایی نشخوارکنندگان دارای اهمیت می باشد، با استفاده از ملاس به همراه کود مرغی می توان بازده نیتروژن را در تولید پروتئین میکروبی بهبود بخشید .