خوراک بخش بزرگی از هزینه تولید دامداری را در سراسر جهان تشکیل می‌دهد. از طرف دیگر، دسترسی به خوراک باکیفیت و خالص در تمام طول سال چالش اصلی تولید دام است. بنابراین، استفاده صحیح از ضایعات کشاورزی ارزان‌قیمت برای تولید سودمند دام اهمیت زیادی دارد (Negesse و همکاران، ۲۰۰۷). اخیراً در صنعت تغذیه گوسفند در اردن، از ضایعات و موادی که نشخوارکنندگان می‌توانند هضم کنند استفاده می‌شود (Abdullah و Abdelhafes، ۲۰۰۴؛ Obeidat و همکاران، ۲۰۰۸، ۲۰۰۹، ۲۰۱۰). یکی از این ضایعات، کود مرغی جوجه‌گوشتی (BL) است. در اردن حدود ۲۳۰۰ مرغداری وجود دارد که سالانه مقدار زیادی ضایعات طیور تولید می‌کنند. بیش از ۸۵٪ این‌ها مرغداری‌های جوجه‌گوشتی هستند که ضایعاتی مثل کود، خاک‌اره، خوراک و پر تولید می‌کنند که می‌توان از آن‌ها به‌عنوان خوراک دام استفاده کرد. کود مرغی معمولاً ارزان است، ولی هزینه حمل‌ونقل و خشک کردن آن مهم‌ترین هزینه‌های اضافی است. استفاده از BL به‌عنوان خوراک گوسفند راهی برای دفع این ضایعات است. ترکیب شیمیایی کود مرغی متغیر است و به عواملی مثل جیره طیور، روش پردازش قبل از تغذیه و مواد بستر بستگی دارد (Wang و Goetsch، ۱۹۹۸؛ Al-Marsi و Zarkawi، ۱۹۹۹). بر اساس تحقیقات، میزان پروتئین خام (CP) در کود مرغی بین ۱۵۰ تا ۳۵۰ گرم بر کیلوگرم ماده خشک است (Goetsch و Aiken، ۲۰۰۰؛ Mekasha و همکاران، ۲۰۰۴). مطالعات نشان داده که افزودن کود مرغی به جیره نشخوارکنندگان روی مصرف مواد مغذی، هضم، افزایش وزن روزانه (ADG) یا کارایی خوراک تاثیر ندارد (Murthy و همکاران، ۱۹۹۵؛ Animut و همکاران، ۲۰۰۲؛ Jackson و همکاران، ۲۰۰۶؛ Negesse و همکاران، ۲۰۰۷). با این حال، Elemam و همکاران (۲۰۰۹) گزارش دادند که بره‌هایی که جیره حاوی ۴۵۰ گرم بر کیلوگرم BL دریافت کردند، وزن نهایی، ADG و افزایش وزن کل بیشتری داشتند. Mavimbela و همکاران (۲۰۰۰) تفاوت‌هایی در درصد لاشه، گوشت، چربی، استخوان و چربی زیرپوستی بین بره‌هایی که جیره‌های مختلف BL دریافت کردند، مشاهده نکردند. همچنین Jeremiah و Gibson (۲۰۰۳) گزارش دادند که ترکیب گوشت، خواص پخت و نیروی برشی در گوساله‌های هلشتاین تغذیه‌شده با کود مرغی با گروه کنترل تفاوتی نداشت. تحقیقات کمی روی استفاده از BL در تغذیه بره‌های عواسی انجام شده است. بنابراین، هدف این آزمایش بررسی تاثیر سطوح مختلف BL روی عملکرد رشد، هضم و ویژگی‌های لاشه بره‌های عواسی بود.
چکیده مقاله اثر تغذیه با کود مرغی بر عملکرد بره‌های عواسی تغذیه‌شده با جیره‌های پرواری
این آزمایش به مدت ۷۰ روز انجام شد تا تاثیر افزودن کود مرغی جوجه‌گوشتی (BL) در سطوح ۰ (BL0؛ ۱۰ رأس)، ۱۰۰ (BL100؛ ۱۰ رأس) و ۲۰۰ گرم بر کیلوگرم (BL200؛ ۱۰ رأس) به جیره غذایی بر عملکرد و ویژگی‌های لاشه بره‌های عواسی بررسی شود. میزان مصرف مواد مغذی (ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، فیبر خنثی، فیبر اسیدی و مس) بین همه جیره‌ها مشابه بود (P>0.05)، جز مصرف عصاره اتر که در جیره BL200 کمی کمتر بود (P≤0.10) نسبت به BL0، در حالی که BL100 تفاوتی با دو جیره دیگر نداشت. هضم ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، فیبر خنثی و فیبر اسیدی در جیره BL200 کمتر بود (P<0.05) نسبت به جیره‌های BL0 و BL100. هضم مواد مغذی به طور خطی با افزایش سطح کود کاهش یافت. تغذیه با جیره‌های حاوی BL روی افزایش وزن روزانه (ADG) و نسبت مصرف ماده خشک به افزایش وزن (DMI:ADG) تاثیر نداشت (P>0.05). در کالبدشکافی کمر، چربی بین عضلانی در جیره BL200 کمتر بود (P<0.05) نسبت به BL0. چربی زیرپوستی و چربی کل در BL200 کمتر بود (P<0.05) نسبت به BL0 و BL100. همین‌طور، چربی بین عضلانی، زیرپوستی و کل به طور خطی کاهش یافت (P<0.05). نسبت گوشت به چربی در BL200 بیشتر بود (P<0.05) نسبت به BL0 و BL100. در کالبدشکافی ران، چربی زیرپوستی و کل در BL200 کمتر بود (P<0.05) نسبت به BL0 و BL100. نسبت گوشت به چربی در BL200 بیشتر بود (P<0.05) و عمق چربی دنده در BL200 کمتر بود (P<0.05) نسبت به BL0 و BL100. سفیدی (L*) در BL200 بیشتر بود (P<0.05) نسبت به BL0 و BL100، اما قرمزی (a*) در BL200 کمتر بود (P<0.05) نسبت به BL0. سفیدی و قرمزی به طور خطی تحت تاثیر قرار گرفتند، اما اثر درجه دوم دیده نشد. نتایج نشان داد که افزودن ۲۰۰ گرم بر کیلوگرم کود مرغی مصرف خوراک را تغییر نداد، اما هضم را کاهش داد. با این حال، کیفیت گوشت با افزودن کود مرغی بهبود یافت.
مفاد آزمایش تاثیر کود مرغی فراوری بر بره‌های عواسی
مواد و روش‌ها: این آزمایش در مرکز تحقیقات و تولید کشاورزی دانشگاه علوم و تکنولوژی اردن انجام شد و تمام مراحل با تأیید کمیته مراقبت و استفاده از حیوانات این دانشگاه بود.
مصرف مواد مغذی، هضم و عملکرد رشد: تفاوت معناداری (P>0.05) در مصرف ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، فیبر خنثی، فیبر اسیدی و مس بین جیره‌ها دیده نشد. مصرف عصاره اتر در جیره BL200 کمی کمتر بود (P≤0.10) نسبت به BL0، اما BL100 با دو جیره دیگر فرقی نداشت.
عملکرد رشد: نتایج ما با یافته‌های Rossi و همکاران (۱۹۹۹) که جایگزینی کنجاله سویا با کود مرغداری در گاوهای آبستن تفاوتی در مصرف ماده خشک ایجاد نکرد، همخوانی دارد. اما Elemam و همکاران (۲۰۰۹) افزایش مصرف ماده خشک را در بره‌هایی که ۴۵۰ گرم بر کیلوگرم BL دریافت کردند، گزارش دادند.
نتایج مهم حاصل از تحقیق
استفاده از کود مرغی به میزان 20 درصد در جیره بره های عواسی لحاظ شده است. همچنین مقدار مصرف دام افزایش نداشته ولی کیفیت گوشت بره نیز بهبود یافته است.
Results of the current study showed that inclusion of the broiler litter at level 200 g/kg did not affect feed intake while it reduced the digestibility. However, inclusion of the broiler litter enhanced the meat quality
نتیجه‌گیری
داده‌ها نشان می‌دهد که استفاده از کود مرغی در جیره بره‌های عواسی پرواری روی عملکرد رشد تاثیر نداشت، اما هزینه تولید را کاهش داد. با این حال، سطح ۲۰۰ گرم بر کیلوگرم هضم را کم کرد. در عین حال، کیفیت گوشت بهبود یافت و سلامت بره‌ها تحت تاثیر قرار نگرفت. استفاده از کود مرغی در تغذیه گوسفند روشی مفید و دوستدار محیط زیست است و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
This study examined the impact of different thermal processing methods on poultry broiler litter (PBL) to enhance microbial safety, protein metabolic properties, nutrient digestibility, and blood metabolites in pregnant ewes. PBL was treated using four methods: moist heat at 121°C for 15 minutes, dry heat at 150°C for 20 minutes, 80°C for 40 minutes, and 60°C for 24 hours. The 150°C dry heat method was most effective, eliminating Salmonella and E. coli. Ninety-six pregnant Kurdish × Baluchi ewes were divided into four groups and fed diets with 0%, 8%, 16%, and 24% processed PBL for 6 weeks pre-lambing and 3 weeks post-lambing. Results showed that 24% PBL reduced pregnancy retention by 20.67% and lamb birth weight by 19.86%, while up to 16% did not affect digestibility of dry matter (DM), organic matter (OM), and crude protein (CP). Blood glucose increased with 24% PBL pre-lambing, and urea nitrogen and cholesterol rose linearly with higher PBL levels. The 150°C method was recommended for its efficiency and cost-effectiveness, suggesting 8% PBL pre-lambing and 16% post-lambing as safe levels.
Introduction
Feed costs dominate livestock production globally, and the availability of quality feed is a challenge. Using agricultural by-products like PBL can be cost-effective. In Iran, significant poultry waste is produced annually, and this study aimed to evaluate PBL’s effects on Awassi lambs’ growth, digestibility, and carcass traits using 0, 100, and 200 g/kg levels.
Key Sections
Materials and Methods: Conducted at the University of Birjand, approved by the ethics committee, focusing on PBL processing and ewe feeding trials.
Results: All thermal methods reduced microbial load; 150°C dry heat outperformed others. Up to 16% PBL maintained nutrient digestibility, but 24% reduced it and affected reproductive outcomes.
Conclusion: PBL up to 200 g/kg did not impact feed intake but lowered digestibility. It improved meat quality without harming lamb
health, promoting its use as an eco-friendly feed option.
جهت مشاهده کامل مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
