گسترش سریع صنعت طیور در برخی مناطق آمریکای شمالی باعث نگرانی‌های زیست‌محیطی شده است، زیرا نیتروژن و مواد دیگر از طریق تولید بیش‌ازحد و استفاده از کود طیور وارد آب‌های زیرزمینی می‌شوند. یک راه‌حل ممکن، استفاده جایگزین از بستر اضافی طیور است، مانند توسعه بازار برای محصولات بستر طیور در خارج از مناطق حساس زیست‌محیطی. هرچند نگرانی‌هایی درباره ایمنی تغذیه گاوها با بستر طیور و مصرف گوشت حاصل از آن توسط انسان‌ها وجود دارد، اما بستر طیور حاصل از گله‌های تجاری تخم‌گذار که دارو یا مواد شیمیایی دریافت نکرده‌اند، معمولاً خطرناک نیست، به‌ویژه اگر دوره 15 روزه قطع مصرف رعایت شود. گرمایش و خشک‌کردن بستر طیور می‌تواند میکروب‌های بیماری‌زا را به میزان کم یا کاملاً حذف کند. بااین‌حال، باکتری‌های اسپورزا ممکن است در فرآیند زنده بمانند، اما خطر بوتولیسم با حذف پرندگان مرده از بستر کاهش می‌یابد. بنابراین، کود خشک‌شده مرغ تخم‌گذار (ضایعات خشک‌شده لایه‌ای) – محصولی شامل مدفوع خالص طیور، همراه با مقادیر کمی خوراک ریخته‌شده، پر و تخم‌مرغ شکسته، جمع‌آوری‌شده از گله‌های تجاری بدون دارو و مواد خارجی مانند شیشه، سیم و میخ، با رطوبت حداکثر 12% – به‌عنوان ماده خوراکی برای گاوها در مقررات خوراک کانادا (جدول 4، بخش دوم) تأیید شده است. تغذیه گاوها با بستر طیور در کانادا رایج شده و بستر لایه‌ای فرآوری‌شده به‌عنوان مکمل نیتروژن در جیره‌های مبتنی بر سیلو در مراحل پیش‌زمینه‌سازی و نهایی استفاده می‌شود. بااین‌حال، واکنش منفی احتمالی مصرف‌کنندگان می‌تواند مانع بزرگی باشد، زیرا مطالعات کمی درباره تأثیر این روش بر ترکیب، ویژگی‌های پخت، طعم و پذیرش مصرف‌کننده محصول نهایی انجام شده است. این پژوهش چنین ارزیابی‌ای را ارائه می‌دهد.
چکیده مقاله تاثیر استفاده از کود مرغی بر طعم گوشت مصرف کننده (دام)
بیست گاو نر هولشتاین با میانگین وزن 334.3 کیلوگرم به‌طور تصادفی به دو گروه (کنترل و آزمایشی) تقسیم شدند. این گاوها به مدت 133 روز در مرحله پیش‌زمینه‌سازی و 99 روز در مرحله نهایی در شرایط تجاری تغذیه شدند. گروه کنترل در مرحله پیش‌زمینه‌سازی خوراکی شامل 97.1% سیلوی ذرت، 2.6% کنجاله کانولا و 0.3% مخلوط معدنی دریافت کردند و در مرحله نهایی 72.6% سیلوی ذرت، 3.9% کنجاله کانولا، 23% جو و 0.2% مخلوط معدنی. گروه آزمایشی در مرحله پیش‌زمینه‌سازی خوراکی شامل 95.3% سیلوی ذرت، 4.4% بستر طیور و 0.3% مخلوط معدنی و در مرحله نهایی 62.1% سیلوی ذرت، 5.6% بستر طیور، 22% جو و 0.2% مخلوط معدنی دریافت کردند. بستر طیور به‌صورت پلت‌شده ارائه شد. در پایان دوره نهایی، همه گاوها ذبح شدند. پس از 144 ساعت نگهداری در دمای 2 درجه سانتی‌گراد، عضله‌های بدون استخوان لونگیسیموس توراسیس و لومبوروم جدا شده، به‌صورت استیک (1.9 سانتی‌متر ضخامت) و کباب برش داده شدند، بسته‌بندی خلأ شدند و منجمد شدند. یک استیک از کنار مهره سیزدهم توراسیس از هر طرف لاشه به مدت 4 روز در شرایط شبیه‌سازی‌شده خرده‌فروشی نمایش داده شد و سپس برای بررسی رطوبت و چربی تجزیه‌وتحلیل شد. استیک مجاور آن برای ارزیابی طعم و مزه توسط یک گروه شش‌نفره آزمایشگاهی آموزش‌دیده بررسی شد. استیک بعدی برای ارزیابی نیروی برشی (سختی گوشت) استفاده شد. کباب باقی‌مانده از عضله لونگیسیموس لومبوروم برای بررسی کامل طعم و بافت به کار رفت. میزان تلفات پخت و زمان پخت برای استیک‌ها و کباب‌ها ثبت شد. همه استیک‌های باقی‌مانده (1180 عدد) به‌طور تصادفی بین خانوارها توزیع شدند تا پذیرش مصرف‌کننده بررسی شود. نمونه‌های آزمایشی از نظر طعم و پذیرش مصرف‌کننده تقریباً مشابه نمونه‌های کنترل بودند، که نشان می‌دهد استفاده از بستر طیور در جیره غذایی گاوها کیفیت طعم یا پذیرش مصرف‌کننده را کاهش نمی‌دهد.
نحوه آزمایش گاوها و استفاده از خوراک دام
بیست گاو نر هولشتاین با میانگین وزن 334.3 کیلوگرم (محدوده: 300 تا 368.2 کیلوگرم) به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند و در یک مرکز خصوصی نزدیک چیلی‌واک، بریتیش کلمبیا تغذیه شدند. جیره پیش‌زمینه‌سازی برای گروه کنترل شامل 97.1% سیلوی ذرت، 2.6% کنجاله کانولا و 0.3% مخلوط معدنی و برای گروه آزمایشی شامل 95.3% سیلوی ذرت، 4.4% بستر طیور و 0.3% مخلوط معدنی بود. بستر طیور به‌صورت پلت‌شده بود.
نمونه‌ها از نظر درصد رطوبت (71.07 در مقابل 71.33، خطای استاندارد=0.27) یا درصد چربی (1.58 در مقابل 1.46، خطای استاندارد=0.11) تفاوت معنی‌داری نداشتند (P>0.05).
ویژگی‌های پخت گوشت دام
زمان پخت (دقیقه بر کیلوگرم) برای استیک‌ها یا کباب‌ها بین دو گروه تفاوت نداشت (P>0.05). تلفات کلی پخت (درصد) نیز برای استیک‌ها یا کباب‌ها تفاوت نداشت. بااین‌حال، تلفات ناشی از آب‌چکانی هنگام یخ‌زدایی در استیک‌های گروه آزمایشی بیشتر بود (P<0.05)، اما در کباب‌ها تفاوتی دیده نشد.
در بررسی نیروی برشی استیک‌ها مقادیر نیروی برشی (سختی گوشت) بین دو گروه تفاوت نداشت.
گروه ارزیابی حرفه‌ای تفاوت‌های جزئی در طعم پس‌ماند غیرعادی و میزان بافت همبند هنگام جویدن مشاهده کردند، اما این تفاوت‌ها آن‌قدر کوچک بودند که بر طعم یا بافت تأثیر نگذاشتند. این یافته‌ها تأیید می‌کنند که هیچ تفاوتی در ویژگی‌های طعم یا پذیرش مصرف‌کننده توسط گروه آزمایشگاهی و مصرف‌کنندگان مشاهده نشد. تأثیر تغذیه گاوها با بستر طیور به‌عنوان منبع پروتئین.
نتیجه گیری
نمونه‌های تیمار شده از نظر طعم و مطلوبیت مصرف‌کننده اساساً غیرقابل تشخیص از نمونه‌های شاهد بودند که نشان می‌دهد مکمل‌های بستر طیور می‌توانند در جیره‌های پرواری گاو مورد استفاده قرار گیرند بدون آن‌که تأثیر منفی بر طعم یا پذیرش مصرف‌کننده (دام) داشته باشند.
Twenty Holstein steers (average weight 334.3 kg) were split into two groups: control and treatment. The control group was fed a diet of mostly corn silage, canola meal, and a mineral mix during a 133-day backgrounding phase and a 99-day finishing phase. The treatment group received a similar diet but with poultry litter (pelleted) added as a partial replacement for canola meal. After slaughter, the longissimus thoracis et lumborum muscles were processed into steaks and roasts, vacuum-packed, and frozen. Steaks were tested for moisture, fat, palatability (by a trained panel), and shear force (tenderness), while roasts were evaluated for flavor and texture. Cooking times and losses were recorded. Over 1,180 steaks were distributed to households to assess consumer acceptance. Results showed no significant differences in palatability or consumer acceptance between the control and treatment groups, suggesting poultry litter can be used in cattle feed without affecting meat quality or consumer satisfaction.
Introduction Summary: The rapid growth of the poultry industry in North America has led to environmental concerns due to excess poultry manure causing nitrogen pollution in groundwater. One solution is to use poultry litter as a cattle feed supplement, particularly in areas outside environmentally sensitive regions. When sourced from commercial caged layer flocks free of medications and properly processed (dehydrated to ≤12% moisture), poultry litter is safe for cattle and poses no significant health risks to humans consuming the meat, especially with a 15-day withdrawal period. Processing reduces pathogens, though spore-forming bacteria may survive, but risks like botulism are minimized by excluding dead birds. In Canada, dehydrated poultry litter is an approved cattle feed ingredient and is commonly used as a nitrogen supplement. However, consumer concerns about this practice are a potential barrier, as few studies have explored its impact on meat composition, cooking properties, palatability, and acceptance. This study evaluates these aspects.
Section Snippets Summary:
- Cattle and Feeding Trial: Twenty Holstein steers (average weight 334.3 kg) were divided into control and treatment groups and fed at a facility in Chilliwack, British Columbia. The control group received corn silage, canola meal, and minerals, while the treatment group had poultry litter added to their diet.
- Composition: No significant differences were found in moisture (71.07% vs. 71.33%) or fat content (1.58% vs. 1.46%) between the two groups.
- Cooking Properties: Cooking times and total cooking losses were similar for both groups’ steaks and roasts. However, steaks from the treatment group had higher thaw-drip losses.
- Shear Force: No differences in steak tenderness were observed.
- Discussion: A trained panel noted minor differences in aftertaste and connective tissue in the treatment group, but these were too small to affect flavor or texture. This supports the finding that palatability and consumer acceptance were unaffected by poultry litter.
- Acknowledgments: The study was funded by Environment Canada, with thanks to Loree Verquin and Roberta Galenzoski for manuscript preparation.
جهت مشاهده کامل متن مقاله روی لینک زیر کلیک کنید
